از زنان خوشنويس قرن دهم هجري، دختر مقصود علي و از معاصران دوران شاه طهماسب صفوي. از چگونگي زندگي، تعاليم و آموزشهاي وي اطلاع چنداني در دست نيست. مهدي بياني در کتاب احوال و آثار خوشنويسان نقل مي کند از وي آثاري باقي مانده که در انتهاي آنها نام خود را امضا نموده است؛ از آن جمله کتابي در کتابخانه سن پطرزبورگ به تاريخ 969ه.ق و نسخه کتابت شده ديوان شريف تبريزي در مدرسه عالي استاد مطهري (سپهسالار) به شماره 407 ق. وي و خواهرش فاطمه سلطان از کاتبان و خوشنويسان بنام عهد شاه طهماسبي بودند. از زمان مرگ وي اطلاعي در دست نيست.

مريم خانم

از زنان شاعر قرن سيزدهم هجري، دختر ميرزا ابوالقاسم قائم مقام، صدراعظم سياستمدار و اديب محمدشاه قاجار. مادر وي دختر ميرزا حسن مستوفي الممالک آشتياني بود. به نوشته اعتماد السلطنه در زماني که خاندان قائم مقام مغضوب محمد شاه بودند، وي قصيده اي سرود و نزد شاه فرستاد که سبب بخشش و نجات آنان گرديد. البته اين بعد از قتل قائم مقام بود و به نوعي ندامت از کاري که انجام شده بود. ولي گفته مي شود که قصيده مريم خانم به اين وضع کمک نمود. نمونه آثاري از وي به دست نرسيده است.