عليرضا ابطحي
خاندان او از خاندانهاي سرشناس و اشرافي زمان خود محسوب ميشدند. مادر حسينخان بيبي زينب از طايفه يانرسي و خواهر اصلانخان چهارلنگ و پدرش، امامقليخان ايلخاني برادر حسينقليخان ايلخاني و پسر دوم جعفرقليخان دورکي بود. امامقليخان بعد از مرگ برادرش به مقام ايلخاني رسيده بود. جد وي حيدرکور بود. سه فرزند اول امامقليخان از بيبي زينب ــ همسر اول او ــ بود. محمدحسينخان ابتدا لقب سرداراشجع داشت، بعد شهابالسلطنه شد و بعد سپهدار لقب گرفت. از زماني که قدرت از طوايف چهارلنگ به هفتلنگ منتقل شد، قدرت در اين خاندان و در خانواده حسينقلي خان ايلخاني روبه رشد نهاد و هنگامي که حسينقلي خان به دست ظلالسلطان در اصفهان کشته شد، شايع بود که تحريکاتي نيز از جانب سپهدار در قتل وي نقش داشته است. او مخالف پدرش بود؛ چون ميدانست که پدرش از اسفنديارخان حمايت ميکند. محمدحسينخان از سوءظن دربار قاجار به خوانين بختياري به نفع خود استفاده کرد و بعد از مرگ حسينقليخان اختلافاتي در خاندان بختياري به وجود آمد. اما اختلافات رفع شد و قدرت آنها رو به ازدياد گذاشت؛ به گونهاي که به مقابله با ظلالسلطان پرداختند و اين کشمکش ميان ظلالسلطان و بختياريها تا زمان عزل ظلالسلطان (1305ق) ادامه يافت. يکهتاز اين اختلاف محمدحسينخان شهابالسلطنه (سپهدار) بود.
بعد از عزل ظلالسلطان، نظامالسلطنه مافي روي کار آمد و رضاقليخان لقب ايلبيگي گرفت. وي اسفنديارخان ــ پسر حسينقليخان ــ را از زندان نجات داد. ولي در اين زمان ميان امامقلي و فرزندان وي اختلاف افتاده بود: امامقليخان نمايندة نظامالسلطنه مافي در خوزستان بود. رضاقليخان ايلخاني و اسفنديارخان ايلبيگ شدند و اولاد حسينقليخان نيز به علت ارتباط با امينالسلطان در دربار نفوذ پيدا کردند. اما طولي نکشيد که امامقليخان بناي آشوب را در بختياري گذاشت که در نهايت منجر به جنگ شد. او در اين جنگ شکست خورد و تسليم نظامالسلطنه مافي شد. اين وضعيت تا سال 1307ق ادامه داشت. ديري نپاييد که دوستي رضاقليخان با اسفنديارخان بر سر اختلافاتي به هم خورد و رضاقليخان با برادرش امامقليخان از در دوستي درآمد و امامقليخان به مقام ايلخاني رسيد و اسفنديارخان همچنان ايلبيگي باقي ماند و رضاقلي حاکم چهارمحال شد. هر سه تن براي توافق به تهران رفتند و نظر آنها قبول شد. برخلاف خاندان امامقليخان و رضاقلي، اولاد حسينقليخان با امينالسلطان از در دوستي درآمدند.
در سال 1321ق، زماني که اسفنديارخان فوت کرد، محمدحسينخان به مقام ايلخاني منصوب شد و لقب سردارمفخم لقب گرفت. صمصامالسلطنه به مقام ايلبيگي رسيدند. محمدحسين خان تا سال 1322ق در مقام ايلخاني باقي ماند و بعد از فوت وي نجفقليخان صمصامالسلطنه مقام ايلخاني و غلامحسينخان شهابالسلطنه مقام ايلبيگي را از آن خود کردند.
محمدحسينخان لقب سپهدار را در مدتي که در تبريز در دربار مظفرالدين ميرزاي وليعهد بود، از وي دريافت کرد. پس از مرگ اسفنديارخان در سال 1321ق/1903م، محمدحسينخان به مقام ايلخاني رسيد و تا سال 1322ق/1905م که از دنيا رفت، در آن مقام باقي ماند. چنين شايع شد که او توسط فرزندان حسينقليخان مسموم شده است.