مصاحبه داود اميني با محمّدمهدي عبدخدايي

نواب با يک شمشير کندي که تهيه کرده بود، تمرين مي‏کرد که چه‏جوري بزند. حالا ديگر همه فکر و ذکرش اين بود که کسروي را بعد از برخوردهايي که با او داشت، بزند. مرحوم شاه‏آبادي پدر شهيد شاه‏آبادي، که از علماي تهران بود، به او پول مي‏دهد و او اسلحه تهيه مي‏کند که بار اوّل به نتيجه نمي‏رسد. بعد، مي‏آيد در انتهاي بازار عباس‏آباد، جوانهايي مثل امامي‏اينها را جمع مي‏کند و با آنها صحبت مي‏کند. اينها تصميم مي‏گيرند که کسروي را بکشند. اينجا هنوز فدائيان اسلام تشکيل نشده است. خوب، در يک روز روشن، اينها همراه با يکي از برادران، که لباس ارتشي هم داشته، مي‏آيند به دادگستري، وارد اتاق بازپرس مي‏شوند، کسروي و حدادپور (منشي او) را مي‏کشند. دست امامي هم مضروب مي‏شود. آن برادري هم که لباس ارتشي داشته، وقتي اينها وارد اتاق بازپرس مي‏شوند، جلوي اتاق راه مي‏رفته، مراجعين ديگري را نمي‏گذاشته بيايند توي اتاق. مي‏گفته: جلسه است.

خوب، نواب صفوي چند روزي در مشهد ماند. پس از آن، آقا ضياء، نواب صفوي را به خرو نيشابور فرستاد. از آنجا نواب صفوي به تهران آمد. بازار تهران تعطيل کرد. علما اقدام کردند. کسروي را اينها مهدورالدّم کردند. نتيجه‏اش اين شد که سيد حسين امامي و دوستانش آزاد شدند.