رزيتا ميري
شناخت احوال گذشتگان موجب کسب تجربه و موجد روشني راه آينده هر جامعه است. بررسي واقعيتهاي تاريخي هر قوم و ملتي بدون مراجعه به اسناد تاريخي معتبر و منابع فرهنگي ميسر نيست، عکسها و تصاوير به جا مانده از گذشته يکي از ابزارهاي نوين پژوهش در تاريخ به شمار مي‌آيند و بدون ترديد از اهميت و جايگاه خاصي برخوردار هستند.
صنعت عکاسي يک سال پس از به سلطنت رسيدن ناصرالدين شاه قاجار (سال 1264 قمري مطابق 1849 ميلادي) در اروپا اختراع شد و خيلي زود به ايران راه يافت. ابتدا اين صنعت در اختيار شاه و درباريان بود و پس از مدتي دامنه توجه و علاقه‌مندي به عکاسي از دربار فراتر رفت و موجب شد ساير اقشار اجتماعي نيز از اين فن جديد بهره‌مند شوند.
اسناد تصويري يکي از ابزارهاي مهم پژوهشگران در تحليل و تبيين رخدادها و حتي شخصيتهاي تاريخي معاصر را فراهم مي‌آورد و پژوهشگر تاريخ با دسترسي به اين تصاوير خود را به گونه‌اي در دوره مورد بررسي احساس کرده و امکان بازنگري در موضوع مورد مطالعه خود را پيدا مي‌کند. بدين معني که آشنايي با نوع پوشش و ظاهر مردم و درباريان، وقايع تاريخي، بافت شهري و اماکن تاريخي آن دوره که غالبا از بين رفته، در اين رهگذر حاصل مي‌شود.
بنابر اين ضرورت، عکسهاي متنوعي از ميان مجموعه ارزشمند موجود در موسسه مطالعات تاريخ معاصر ايران انتخاب شده است که به مناسبت«روز عکسهاي تاريخي» به نمايش گذاشته مي‌شود :
تصاوير پرسنلي و دسته‌جمعي شاهان و برخي از رجال (از دوره ناصري تا پهلوي اول)، برگزاري مراسم به مناسبتهاي مختلف که برخي منحصر به فرد مي‌باشند و مسئله مورد توجه در اين عکسها دستخط صاحبان عکس به صورت توضيحاتي روي آن درج شده، تزئينات و حالت قرار گرفتن افراد در مقابل دوربين عکاسي ... از جاذبه‌هاي آن مي‌باشد.
138
عکسهاي تاريخي دوره قاجار 
ارسال برای دوستان
- 