موسی حقانی

ابوذر زمان، آيت‌الله سيد محمود طالقاني به عنوان يک روحاني مبارز و مجاهد که درس جهاد را از مکتب حسيني(ع) آموخته بود از ابتداي شکل گيري شخصيت ديني و سياسي خود تا آخرين لحظات زندگي دست از روشنگري و مبارزه بر عليه استعمار و استبداد برنداشت. او به اسلام به عنوان يک مکتب جامع مي­نگريست که براي بشر امروز و رهايي او از چنگال جهل، استبداد و استکبار و رسيدن به جامعه­اي آرماني حرفهاي زيادي براي گفتن داشت. او بن بست مکاتب ديگر را در رهنمون ساختن بشر به آزادي و سعادت به وضوح مشاهده و در سايه تعاليم اسلام که منطبق با فطرت بشري است در راه رهــايي جانهاي مسلمين از قيد و بندهاي استعمار تلاش مي­کرد. او برخلاف کساني که راه رهايي را در فعاليتهاي بسته تشکيلاتي و مبارزه مسلحانه و چريکي مي­دانستند، به خوبي دريافت که راه رهايي از شر استعمار و استبداد آگاهي بخشي بر اساس تعاليم قرآن و مکتب اهلبيت (ع) مي­باشد، لذا پرتوي از تعاليم قرآني را در حالي که جسمش دربند استبداد وابسته پهلوي اسير بود با پرواز در ملکوت قرآن به مردم جامعه ايراني آموخت.

آيت‌الله طالقاني راه رهايي را در تمسک به قرآن عظيم جست‌وجو کرد و براي گم نکردن مسير هشدار داد که مي­بايست از الگوهايي نظير سيدالشهدا و تعاليم امامان بزرگوار شيعه به‌ويژه آن يار غايب از نظر پيروي نمود. از همين رو بود که در راه مبارزه نلغزيد و تا توانست تلاش نمود از گمراهي و بيراهه رفتن افرادي که وارد عرصه مبارزه شده بودند جلوگيري نمايد. او گرفتاري در چنبره پراگماتيسم و عمل گرايي را آفت بزرگ مبارزه مي­دانست. لذا تاکيد داشت ابتدا آگاهي و آموختن و آن گاه گام در راه مبارزه نهادن. ايستادگي طالقاني بر سر آرمانها و تحمل زندان و شکنجه­‌ها ثابت کرد که هشدار او به جوانان پرشور نه از سر محافظه کاري و عافيت طلبي بلکه از ترس انحراف بزرگي است که معمولاً پراگماتيستها دچار آن مي­شوند؛ تجديد نظر در اصول و عبور از خطوط قرمز اعتقادي؛ آفتي که گريبان گير اعضاي سازمان منافقين و سقوط اخلاقي و اعتقادي وحشتناک آنان شد. آنان از ادعاي مبارزه با استکبار و آمريکا و صهيونيسم به حلقه بگوشي آمريکا و اسرائيل رسيدند و اين سرنوشتي بود که طالقاني به روشني آن را پيش بيني و به آنان گوشزد مي­کرد.

در اين شماره از فصلنامه که دومين ويژه­نامه مربوط به مجاهد کبير آيت‌الله طالقاني است، به روايت تصاوير مروري داريم بر زندگي و مبارزات آن عالم مجاهد در دوران ستم شاهي و ماههاي پس از انقلاب تا رحلت ملکوتي او. باشد تا ياد آن عزيز پايدار وفادار بر آرمانهاي شهدا و راه امام هميشه زنده بماند.