با واژههاي تو
من مرگ را محاصره کردم
در لحظهاي که از شش سو آمد
آه اين چه بود اين نفس تازه باز
در ريه صبح
با من بگو چراغ حروفت را
تو از کدام صاعقه روشن کردي؟
بردي مرا بدان سوي ملکوت زمين
وين زادن دوباره
بهاري بود
امروز
احساس ميکنم
که واژههاي شعرم را
از روي سبزههاي سحرگاهي
برداشتهام
(شفیعی کدکنی)
|