» طوطي يا توتي

طوطي ايشان ز قند آزاد بود       کز درون، قندِ اَبَد رويش نمود

طوطي عارفان از قند و شيريني مادّي بي‌نياز است، زيرا شيريني و قند معنوي و جاودانه از باطن روح او دمادم ظاهر مي‌شود. [طُوطي، معرّبِ توتي و آن، پرنده‌اي است سبز در ايام رسيدن توت پيدا مي‌شود و خوردن توت را دوست دارد. از اينرو به آن توتي مي‌گويند. اين پرنده به قند و شکر و شيريني علاقه‌مند است، چنانکه توتِ شيرين را از همين رو دوست دارد. صفت شکرخايي و شکر شکني نيز به همين جهت به او داده شده است. طوطي، در اين بيت، کنايه از عارفي است که درونش از قند معارف و مکاشفات روحي آکنده است و التفاتي به لذايذ شيرين دنيوي نمي‌کند.]

منبع: کريم زماني، شرح جامع مثنوي معنوي، دفتر دوم، بيت 3756.