» اصفهان

عید پارسال

جلال فرهمند

farahmand@www.iichs.org

دم دست ترین شهری که به عنوان یک گردشگر می توان به آن رسید اصفهان است. شهری در نزدیکی تهران، پر از عجایب و زیبایی و از سویی خیال انگیز. نفس کشیدن در این شهر به سان تنفس تاریخ است. هر گوشه ای از این شهر بویی از تاریخ ایران دارد. مسجد جامعش، سلجوقیان، غزنویان، صفویه و قاجاریه را به ایران فعلی پیوند می دهد . البته قلب تپیده این شهر نقش جهان است. مستطیلی که هر ضلع آن نمایشی  از هنر و زیبایی است . دو ضعلش نماد مذهب که یکی فیروزه ای و یکی طلایی، مسجد امام سر درش چنان بلند است که به اصطلاح کلاه از سر می اندازد.

ضلعش کناریش به رنگ طلا. مسجد شیخ لطف الله آنقدر رنگ و کاشی دارد که متحیرمان می کند آن را چه بنامیم. شاید این بنا تابلو نقاشی نامیده شود، برازنده تر باشد. روبه رویش نماد حکومت و سیاست است؛ عالی قاپو،  مظهر قدرت و سلطنت صفویه. و ضلع آخر و سینه بازار، نمایش اقتصاد پیشرفت و سرمایه.

سه ضلع مذهب، سیاست و اقتصاد. مگر آدمی چه می خواهد؟ آب که مایه حیات است به شهر زندگی می دهد و زنده رود چه نام با مسمایی است. پل و سد وسیله عبور مهار آن است. پل خواجو به عنوان سدی برای تغذیه آب شهر و عبور از آن و سی و سه پل نیز.

ما که در چندر روز ماندن در اصفهان تاریخی را سیر کردیم. آیا شما در این شهر چنین احساسی نداشته اید؟

نمای کلی میدان نقش جهان	مسجد امام	سر در مسجد امام
سر دری که کلاه از سر می اندازد	مسجد شیخ لطف الله	مسجد شیخ لطف الله
سنگ مرمری در کنار سردر مسجد	سردر مسجد	نماد سیاست و قدرت؛ عالی قاپو
شیر سنگی	پارکی در کنار زاینده رود	پلی مخصوص عابرین پیاده
پلی مخصوص عابرین پیاده	پل خواجو	پل خواجو تفرجگاه مردم شهر
جایگاه ویژه پل	بالای پل	آب گذر زیر پل خواجو
زاینده رود و پل جدیدالاحداث آن	سی و سه پل	سی و سه پل
	سی و سه پل در شب