» اسنادي از جشنهاي 2500 ساله

جلال فرهمند

 farahmand@www.iichs.org

باستانگرايي آريايي در ايران و تمركز مطالعات تاريخي بر روي دو هزار و پانصد سال تاريخ شاهنشاهي (از هخامنشيان به بعد) هم تمدن چهار هزار ساله پيش از هخامنشيان را به فراموشي سپرد و هم به مثابه جرياني بود در برابر مذهب و افكار تاريخ چهارده قرن حضور اسلام در ايران.

دست اندركاران جشنها در راستاي اهداف خاص خود كه به نحوي ظريف با آرمانها و اهداف صهيونيسم پيوند داشت حاضر شدند بنياد شاهنشاهي را كه از نظر آنان مطلوب ترين سيستم حكومتي بود علي رغم اينكه از دوره مادها در ايران سابقه داشت منحصر به كورش كه در نزد يهوديان مسيح موعود يا مشياد نام گرفته بود نمايند.

از نتايج عملي باستانگرايي افراطي در تاريخ معاصر ايران، گذشته از تحريك مسائل نژادي و ايجاد تشتت ميان اقوام مختلف و كشورهاي همسايه، به توجيه تمركز قدرت مشخص و فراهم آوردن مشروعيت تاريخي براي ظهور و حضور سلسله پهلوي شد.

جشنهاي 2500 ساله قرار بود در اوايل دهه چهل برگزار شود و شوراي مركزي جشنهاي شاهنشاهي نيز براي آن برگزار شد، ولي به علت مشكلات شديد اقتصادي ايران اين امر ده سال طول كشيد. اوايل دهه پنجاه همراه با صعود يکباره قيمت جهاني نفت جيبهاي اقتصادي كشور پر پول شد و بالطبع دست شاه براي اجراي هرچه سنگين تر اين جشنها بازتر. اسدالله علم همه كاره بود و امير متقي دستيارش نيز همكاري مستمري داشت.

شش سند براي اين شماره درنظر گرفته ايم:

تصويب طرحي براي استفاده از اضافه نرخ بر نوشابه هاي الكلي براي مصارف جشنها

نامه تند امير متقي است كه از خرج تراشيهاي سازمانهاي دولتي گلايه كرده است.

مربوط به قراردادهاي فرهنگي گزافي است براي چاپ كتاب و انجام كارهاي تبليغاتي. (3)  (4)

مربوط به اخذ وجوهي از صاحبان صنوف مختلف براي مصارف جشنهاي 2500 ساله.

پشتيباني اسدالله علم از شركت فرانسوي ژانسن و پرداخت وجوه اين شركت.