» خاصيت چراغ

شبان تيره خلق را شمعي شعله بر افروخت آن "پير". شمع به نزديك ما چندان عزيز بود كه خود را مي سوخت، و روشنايي جهت ما مي افروخت . سوز دل مسكينان آسان نگيرد كه چراغي شهري بسوزد. حمله مردان و شمشير گران آن نكرد كه ناله طفلان و دعاي پير زنان ، كه " هر كه بنياد بد مي نهد بنياد خود مي كند ". عقل با چندين شرف كه دارد نه راه بود كه چراغ راه بود. خاصيت چراغ آن بود كه راه از چاه بدانند. و حقيقت عشق بوي آشنايي بود. پروانه مختصر بوديم و ديده آفتاب در برابر.