نه تو ميماني و نه اندوه و نه هيچ يک از مردم اين آبادي …
به حباب نگران لب يک رود قسم ، و به کوتاهي آن لحظه شادي که گذشت، غصه هم مي گذرد … آنچناني که فقط خاطره اي خواهد ماند …
لحظه ها عريانند ، به تن لحظه خود ، جامه اندوه مپوشان هرگز
سهراب
ارسال به دوستان
نسخه قابل چاپ
