آسيه آل‌احمد
يکي از شاهکار‌هاي معماري و کاشيکاري ايران در دوره تيموري مسجد جامع يزد است. سردر بلند و مناره‌هاي رفيع اين بنا از نمونه‌هاي کم نظير مساجد اين سرزمين مي‌باشد. تاريخچه اين مسجد بسيار مفصل است: عده‌اي معتقد هستند که در دوران پيش از اسلام (ساساني) در اين مکان آتشکده‌اي وجود داشته که تا بعد از اسلام نيز دوام داشته است، که البته مستنداتي در دست نمي‌باشد. آنچه مسلم است، در قرن پنجم ه.ق امير علاءالدوله کالنجار کاکوئي وقتي به يزد وارد شد، مرمت مسجد جمعه شهر را انجام داد. اين مسجد در آن زمان قدمت صد ساله داشته و همسر او ارسلان خاتون مناري در کنار مسجد بنا کرد که تا قرن نهم ه.ق پا برجا بوده است. در دوره پسر وي علاءالدوله گرشاسب به اين مسجد قسمتهايي اضافه شد. مسجد جامع فعلي در سال 724 ه. ق توسط سيد رکن‌الدين قاضي بنا شده است.
|
|
|
|
|
سردر و مناره
|
سردر
|
ورودي به صحن اصلي
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
نمونه‌اي از کتيبه‌هاي موجود
|
سقف مسجد
|
آجرکاري
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
کاشيکاري
|
|
|
| |
|
|
مرمت اصلي در اين بنا زمان قاجاريه صورت گرفته و در دوره پهلوي نيز اين بنا به ثبت رسيد و اصلاحاتي در آن انجام شد. بناي کنوني مسجد با وسعتي حدود ۱۰٬۰۰۰ مترمربّع مشتمل بر سَردَر ورودي و جلوخان، صحن وسيع، رواقهاي جانبي صحن، ايوان، گنبدخانه و شبستانهاي طرفين آن، شبستان بزرگ ستوندار، کتابخانه، تزيينات غني و زيبا و کتيبه‌ها و سنگ نوشته‌هاي تاريخي و غير تاريخي است.1
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. برگرفته از ويکي پديا . مدخل مسجد جامع يزد.
|
ارسال به دوستان
نسخه قابل چاپ
