» امام خميني و روضه در نوفل لوشاتو

پريسا رضائي

امام خميني با وجود رهبريت سياسي، هيچ وقت از دين و مذهبش دور نشد. او از عاشقان اهل ‌‌بيت (ع) بود. امام خميني (ره) علاقه زيادي به ائمه اطهار(ع) داشت. ماه محرم در نوفل لوشاتو با حضور امام متفاوت با همه‌ سالهاي ديگر بود. طبق برنامه هر روز، امام گزارشهاي سياسي را در ساعتي معين مطالعه مي‌کردند، اما ايام محرم آن سال برنامه روزانه امام خميني تغيير کرده و جور ديگري عمل شد. امام در ايام محرم زيارت عاشورا خواندند. روز تاسوعاي حسيني از حجت‌الاسلام اشراقي داماد و همراهشان درخواست کردند تا در مجلس عزاي حسيني، روضه‌خواني کنند. امام تأکيد داشتند که همان روضه‌اي که در مجالس معمولي ايران خوانده‌ مي‌شود نيز در آنجا خوانده شود. چرا که امام خميني(ره) در همه حال حتي در آن فضاي سياسي و مبارزه عليه رژيم پهلوي، ذره‌اي از محبتشان و ارادتشان به اهل بيت‌‌(ع) کم نشد. امام خميني(ره) همان محيط و آداب و رسومي که از متن اسلام است و بعد از 1400 سال باز هم در بين مسلمانان زنده است را مي‌خواستند ولو اينکه در پاريس و در قلب سرزمين غرب باشد.

در روز تاسوعا، با وجود جميعيت زياد و انبوه خبرنگاران خارجي، حجت‌الاسلام اشراقي در حضور امام خميني(ره) شروع به روضه‌خواني کردند. منظره‌اي عجيب بود. امام در زماني که در مقابلش شاه و آمريکا بود و با آنان در مبارزه بود، روز تاسوعا نشستند و براي امام حسين(ع) گريه کردند. نه فقط امام و ايرانيان، بلکه تمام کساني که در مجلس بودند، گريه کردند. اين مجلس حال بسياري را دگرگون کرد. اي بسا افرادي که 20 سال در فرانسه زندگي کرده و از فرهنگ و دين و مذهب جدا شده ‌بودند با چشمهاي پر از اشک تمام باورهاي ديني را دوباره در قلبشان حس کردند. به خاطر تأثيرگذاري عميق اين روضه، باز هم در شب عاشورا روضه عزاي سيدالشهداء (ع) خوانده شد.