ام کلثوم برغاني (قزويني) از زنان فاضل، فقيه و دانشمند قرن سيزدهم هجري و از خاندان برغاني بود که از خاندانهاي مشهور علمي و مذهبي قزوين به شمار مي آمدند. پدر وي ملامحمدتقي از مشاهير علمي شيعه در قرن سيزدهم و سرشناسترين دانشمند خاندان برغاني بود. وي در راه دفاع از عقايد ديني و مخالفت با جريان شيخيگري و بابيگري به دست چند نفر بابي کشته شد. ام کلثوم در 1224هـ . ق به دنيا آمد. مقدمات علوم اسلامي و ادبيات را نزد عمه پدرش، ماه شرف خانم طالقاني ملقب به منشيه که متصدي ديوان مراسلات در دستگاه تاجالدوله، طاووس خانم همسر فتحعلي شاه بود، فرا گرفت. سپس فقه و اصول را در خدمت پدر و عمويش شيخ محمدصالح برغاني قزويني به اتمام رسانيد و در حکمت و فلسفه از محضر شيخ ملا آقا حکمي قزويني بهرهمند شد. او با عموزادهاش ميرزا عبدالوهاب بن شيخ محمدصالح برغاني که از شاگردان پدرش بود، ازدواج کرد. پسران او، آقا صدرالدين ملقب به عمادالاسلام صاحب شرح ارشاد علامه حلي و شرح عرشيه ملاصدرا و شيخ آقابزرگ بودند. وي عهدهدار امر تدريس براي زنان در قزوين، تهران و کربلا بود. در 1268هـ .ق. کتابخانه شخصي خود را براي طلاب علوم ديني قزوين وقف کرد و توليت آن را ابتدا به عهده همسرش و پس از درگذشت او به عهده برادر همسرش شيخ حسن، واگذار کرد. از آثار او، تفسير سوره فاتحهالکتاب و چندين اثر ديگر است.