عليرضا ابطحي
غلامحسينخان (شجاعالسلطان، شهابالسلطنه، سردارمحتشم) پسر چهارم امامقليخان حاجي ايلخاني و مادرش حاجيه بيبي زينب دختر ابدالخان و خواهر مادري صمصامالسلطنه در سال 1275ه ق متولد شد و براي اولين بار در سال 1905م، 1323ه ق و بار ديگر در سال 1907م براي مدتي به عنوان ايلبيگي بختياري انتخاب شد. در اواخر سال 1906م، 1324ه ق و اوايل سال 1907م، 1325ق که بين اولاد ايلخان و حاجي ايلخاني بر سر تصاحب عنوان ايلخاني اختلاف به وجود آمد، او خود را به سفارت انگليس نزديک کرد.
غلامحسينخان در سال 1325ه ق با عنوان شهابالسلطنه به سمت ايلخان بختياري برگزيده شد و بنابراين مسائل شرکت نفت مستقيماً به او ارتباط پيدا کرد. محمدعليشاه نيز به او دستور داد تا دويست سوار بختياري به تهران اعزام کند، نزديکي محمدعليشاه با شهابالسلطنه اين سوء ظن را در اسپرينگ رايس وزير مختار انگليس در تهران به وجود آورد که مبادا موقعيت جديد شهابالسلطنه او را براي وارد کردن فشار بر سنديکاي امتيازات ياري کند به وجود آورد. اين انتصاب چندان دوام نياورد و در همان سال نجفقليخان صمصامالسلطنه توانست مقام ايلخاني را تصاحب کند و بعد از فتح اصفهان و مراجعت سردار اسعد دوم از اروپا؛ عليقليخان براي يکپارچه ساختن قدرت بختياري نياز مبرمي به همکاري اولاد حاجي ايلخاني داشت به همين خاطر غلامحسينخان را که لقب سردارمحتشم يافته بود، مطمئن کرد که هر گونه امتياز يا درآمدي از رهگذر اين تغييرات نصيب اولاد ايلخاني و حاجي ايلخاني گردد به طور مساوي بين دو خانواده تقسيم خواهد شد و بر اساس آن در سال 1327ه ق، 1909م مقاولهنامهاي بين طرفين متعقد گرديد. سردارمحتشم بعد از فتح تهران در بعضي از کابينهها شرکت داشت و او در سالهاي 1905 و 1907 و 1912 سه بار ايلبيگي دوبار در سال 1325ه ق، 1324ه ق سمت ايلخاني بختياري را به عهده داشت. سردارمحتشم يکي از متمولترين خوانين بختياري بود، به طوري که بعد از واقعه شليل و خلع سلاح سربازان دولتي در خاک بختياري دولت مرکزي مبلغ هشتاد هزار تومان ماليات عقبافتاده قبلي را از او دريافت کرد.
در دوره نخستوزيري سردارسپه، در سال 1302 با حمايت وي، سردارمحتشم به ايلخانيگري منصوب شد و يک سال بعد جاي خود را به سردارظفر داد و در سال 1305 به منظور معالجه راهي اروپا شد و در 1306 درگذشت.
از غلامحسينخان سردارمحتشم پسران متعددي به جاي ماند که ميتوان از بين آنان آقاخان بختياري، حميد بختياري، ابدال بختياري و مجيد بختياري را نام برد.