با نگاهي به تاريخ ايران قبل و بعد از اسلام، جايگاه آذربايجانيها د رحفظ ايران و حدود و ثغور آن بر کسي پوشيده نيست. رهاورد تاسيس حکومت صفويه توسط شاه اسماعيل اول صفوي در دل آذربايجان و حمايت مردم منطقه از وي و فرزندانش، چيزي نبود جز سرافرازي دين، ملت و کشور در مقابل دشمنان خارجي.

استمرار حمايتهاي مردم آذربايجان از کشور را به نوعي در جنگهاي ايران و روس و سپس در مشروطه مي توان ديد. اندکي پس از مشروطه ايران و تغيير نام آران به آذربايجان – با تمهيدات قبلي – به آرامي مشکلات در دو سوي مرزها د رمحاقل خبري و در ميان نخبگان مطرح گشت.

با تجاوز شوروي به ايران در سوم شهريور 1320 و اشغال دويست هزار کيلومتر مربع خاک ايران قدرت هرگونه مخالفت با دولت متجاوز از سوي دولت ايران سلب شد.

نظر به مبارزه شوروي با آلمان در جبهه غربي و روسيه، کشورهاي انگليس و ايالات متحده به شدت مواظب بودند تا تکدر شوروي فراهم نشود نظر به همين ملاحظات تا قبل از شکست آلمان يکه تازي شوروي در صحنه سياسي ايران ادامه داشت. در اين ميانه استالين سعي بر استفاده از فشارهاي عوامل وابسته به خود همچون حزب توده براي گرفتن نفت شمال را داشت. با سرسختي مجلس و عدم نتيجه گيري شورويها، با جلب نظر استالين، ميـــــر جعفر باقراف رئيس جمهوري آذربايجان شوروي قرار را بر تشکيل فرقه دموکرات در آذربايجان نهاد و تشکيلات حزب توده در آذربايجان و مناطق ترک زبان منحل و در فرقه دموکرات ادغام شدند.

«برای دریافت خلاصه مقالات ارائه شده در این نشست به

دو فرمت WORD یا PDF روی لینکهای زیر کلیک کنید»

   فرمت WORD

  فرمت PDF