شاپور بختيار

     پس از بازگشت به ايران در 1324ش به استخدام وزارت كار و تبليغات درآمد و تا مقام معاونت در اين وزارتخانه ارتقاء يافت و در جريان نهضت ملي شدن نفت به جبهه ملي پيوست و به همين سبب پس از كودتا از كار بركنار ودر بازداشت بود. او در حين آنكه عضو جبهه ملي بود اما با سازمان امنيت و اطلاعات كشور (ساواك) نيز همكاري مي‌كرد. در بحبوجه بحران انقلاب، شاه كه براي انتخاب نخست‌وزير دچار مشكل بود روي به بختيار آورد، وي نيز اين دعوت را پذيرفت و در 16 دي 1357 به نخست‌وزيري منصوب شد. جبهه ملي و حزب ايران حركت وي را تأييد نكرده و عضويت او را در اين حزب ابطال نمودند. با پيروزي انقلاب، بختيار، دولت موقت مهندس بازرگان را به رسميت نشناخت و از سويي نيز براي حفظ جان خود مخفي و سرانجام از ايران خارج شد. او از دشمنان سرسخت جمهوي اسلامي ايران بود و در پاريس تشكيلات منسجمي با عنوان" نهضت مقاومت ملي" تشكيل داد كه داراي روزنامه و فرستنده راديويي بود. شاپور بختيار در 15 خرداد 1370 در ويلاي خود در حومه پاريس به قتل رسيد. از وي دو كتاب برجاي مانده : يك رنگي و خاطرات شاپور بختيار، كه مركز مطالعات خاورميانه دانشگاه هاروارد منتشر كرده است.