سيدكاظم اتحاد

شريفي

سيدكاظم اتحاد معروف به سركشيك زاده متولد 1268 پس از طي تحصيلات مقدماتي به آموختن زبان و ادبيات فارسي و عربي پرداخت و دروس حوزه اي را تا سطح فرا گرفت. وي از جمله فعالان نهضت مشروطيت بود كه در روزنامه هاي متعدد آن روز مقاله مي نوشت. از جمله روزنامه دست راستي اتحاد به مديريت وي و همكاري سيداحمد يزدان پناه، همچنان روزنامه ايران و هفته نامه فكاهي اميد كه مدتي عضو جبهه آزادي به حساب مي آمد و روزنامه تجدد. (لازم به ذكر است كه روزنامه اميد در خرداد 1321 به علت درج پاره اي مطالب بر ضد مذهب توقيف شد كه اين توقيف بار ديگر در شهريور 1322 تكرار گرديد).

 

با انتخاب نظام الدوله (خواجه نوري) به سمت فرماندار قزوين در سال 1298ش سيدكاظم اتحاد سركشيك زاده كه از دوستان فرماندار بود به قزوين فرا خوانده شد و كار سازماندهي بلديه قزوين به او واگذار شد و او سازمان مرتبي را با شعبه هايي چند و تعيين اعتبار مشخص براي بلديه قزوين ترتيب داد.

 

وي در سال 1301 وارد حزب راديكال داور شد و امتياز روزنامه اتحاد را گرفت. روزنامه اتحاد كه از سال 1300ش در طهران به طور روزانه تأسيس و منتشر مي شد خوانندگان بسياري داشت و در جهت تضعيف قاجاريه گام برمي داشت. مدير و مؤسس آن به پاس خدمات مطبوعاتي به دستور سردار سپه در دوره پنجم از لاهيجان به وكالت مجلس انتخاب شد و ظاهرا جزء طرفداران حكومت رضاخان بود ولي گاهي جانب مدرس را مي گرفت و با او همكاري مي كرد، به طوري كه در سفر جنگي رضاخان به خوزستان كه بدون اطلاع مجلس انجام گرفته بود در جلسات سري مجلس مدرس و عده اي از دوستان او، عمل سردار سپه را تقبيح نمودند. سرتيپ يزدان پناه حاكم نظامي تهران و سرهنگ كريم آقا بوذرجمهري كفيل بلديه گزارش جلسات را به اطلاع سردار سپه مي رساندند و در نتيجه رضاخان كينه او را در دل گرفت و با وجود فعاليتهاي جدي در جريان خلع قاجاريه و تفويض سلطنت به وي، كينه فرمانده كل قوا از وي زائل نشد و از انتخاب مجدد سركشيك زاده جلوگيري كرد.

در 29/12/1302 طي تلگراف پيشنهادي كه از سوي ايالات و ولايات و تمام طبقات مملكت در مخالفت با سياست سلاطين قاجاريه و رأي به انقراض سلطنت خانواده مذكور به مجلس شوراي ملي داده شد، سركشيك زاده از جمله افرادي بود كه ذيل تلگراف را امضا كرد و خواستار آن بود. وي در شهريور 1303 تقاضاي خود را مبني بر طرح مسئله بودجه دربار از طرف كميسيون بودجه و تعيين منبع آن اعلام كرد. همچنين در جلسه رسمي مجلس شوراي ملي منعقده در روز سه شنبه 17 شهريور 1303 طرح پيشنهادي خود را در خصوص مخالفت با اعطاي القاب اعلام كرد و چندي بعد يعني در 28 /شهريور/ 1303 اعتراض خود را در رابطه با امتياز نفت گيلان اعلام داشت.

 

سركشيك زاده يكي از طرفداران سيدضياءالدين دو سال و نيم بعد از كودتا در مقاله اي با عنوان "مبارزه طبقاتي" بدون آنكه از سيدضياء الدين نامي ببرد به آثار مثبت كودتا پرداخت. همچنين از علل سقوط كابينه سه ماهه، نداشتن يك طبقه ريشه دار همانند اشراف را ذكر مي كرد.

 

سركشيك زاده با وساطت علي اكبر داور نزد سردار سپه، با رتبه قضايي به ثبت كل رفت و سمت رياست بازرسي را به عهده گرفت. درسال 1308 زين العابدين رهنما، مديريت روزنامه يوميه و رسمي ايران را به او سپرد تا اينكه وي پس از چندي امتياز روزنامه اميد را گرفت و سرانجام در سال 1334 درتهران درگذشت.

 

 

منابع و مأخذ

 

      1-     يغما، سال19، ش 12-1.

      2-     سيماي تاريخ و فرهنگ قزوين ج3، ص 1751-1750.

      3-     شرح حال رجال سياسي نظامي معاصر ايران، ج2- دكتر عاقلي- ص 97-796.

      4-     سالنامه دنيا، سال4، ص 110.

      5-     صورت مذاكرات مجلس پنجم.

      6-    سيدضياءالدين طباطبايي و فلسطين، رضا آذري.









 













 

www.iichs.org