سپهبد احمد اميراحمدي

      اميراحمدي در 1297 ش به درجه سرهنگي ارتقا يافت و در كودتاي 1299 از ياران و همراهان ميرپنج رضاخان و سيدضياءالدين طباطبايي بود. او فرماندهي فوج سوار مركز و فوج سوار تبريز را عهده‌دار بود و پس از كودتا به درجه سرتيپي ارتقا يافت.

      با تغييراتي كه در تشكيلات نظامي ايران به وجود آمد، ارتش جديد به 5 لشكر تقسيم شد كه اميرلشكر اميراحمدي به فرماندهي لشكر غرب منصوب و در همان زمان براي سركوب عشاير به لرستان حمله كرد و پس از پيروزي به درجه ذوالفقار كه بالاترين نشان ارتش بود مفتخر شد.

      در 1304 ش به رياست امنيه كشور رسيد و با حفظ سمت براي برقراري آرامش در آذربايجان به تبريز رفت و فرماندهي لشكر تبريز را برعهده داشت. اميراحمدي در جشن تاجگذاري رضاشاه حامل گرز سلطنتي بود.

      در 1308ش اميراحمدي به درجه سپهبدي مفتخر شد كه نخستين و تنها سپهبد ايران در دوره رضاشاه بود او پس از مدتي مورد سوء ظن و بي مهري رضاشاه قرار گرفت و كليه مشاغل خود را از دست داد و تا شهريور 1320 كه مجدد رضاشاه از او دلجويي و به فرمانداري نظامي تهران منصوب كرد، رياست اداره اصلاح نژاد اسب را عهده‌ دار بود.

      پس از خروج رضاشاه اميراحمدي در كابينه فروغي به وزارت كشور رسيد و در كابينه قوام‌السلطنه و سهيلي وزارت جنگ را عهده دار بود، مدتي نيز حاكم نظامي تهران، فرمانده پادگان مركز و بازرس ارتش شد. سال 1324 در چهار دوره دولت قوام‌السلطنه وزارت جنگ را برعهده داشت و پس از چندي بازنشسته و به عنوان سناتور انتصابي وارد مجلس شد و تا زمان فوت در اين سمت باقي بود. سپهبد اميراحمدي در 1344 بر اثر بيماري سرطان فوت كرد.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ