استعفاي سناتور در 23 بهمن 57

صفاءالدين تبرائيان

    غلامعباس آرام اصلاً يزدي است و پدرش در جريان واقعه قتل شماري از بهايي ‏ها كشته شد. همان جرياني كه در خلال آن ميرزارضا قناد، پدربزرگ هويدا، متواري شد و به فلسطين نزد عباس افندي رفت. (گفته مي‏شود وجه تسميه نام غلامعباس به خاطر ارادت به عباس افندي اختيار شده است). آرام چندي مستخدم قشون انگليس در كرمان بود. پس از آن به عنوان نظافتچي در بيمارستان انگليسيها به كار مشغول بود و پس از آن به هند رفت. وي در 26 بهمن 1308 از كنسولگري ايران در هند شناسنامه ايراني گرفت و چندي به عنوان مترجم زبان انگليسي در سركنسولگري ايران در دهلي مشغول به كار شد. آرام بعدها به استخدام رسمي وزارت امور خارجه درآمد. در يكم بهمن 1314 رايزن سفارت ايران در بغداد شد. سپس سركنسول و از 8 مرداد 1332 رايزن سفارت ايران در واشنگتن شد. پس از آن هم به عنوان وزيرمختار ايران در واشنگتن معرفي گرديد. آرام در تير ماه 1335 به سمت مديركل سياسي وزارت امور خارجه منصوب شد و از بهمن 1336 به عنوان سفير ايران در ژاپن معرفي گرديد. آرام سرانجام در مرداد 1338 به عنوان وزير امور خارجه در كابينه دكتر منوچهر اقبال برگزيده شد. وي بعدها در كابينه ‏هاي علي اميني، اسدالله علم، حسنعلي منصور و اميرعباس هويدا نيز سمت وزير خارجة خود را حفظ كرد و مجموعاً در 5 دوره وزير خارجه بوده است كه در نوع خود منحصر به فرد مي‏باشد. آرام از عناصر سرسپرده سياسي انگليس در ايران بود. وي در اواخر سال 1359 در تهران دستگير شد و مدت ده سال در زندان به سر مي‏برد. آرام حدود شش ماه پس از آزادي از زندان در اوايل سال 1362 در سن حدود 90 سالگي درگذشت. وي تا هنگام فوت همسري اختيار نكرد. متن استعفانامه جالب توجه او چنين است:

2

نشان شيروخورشيد                                                     شماره .........

مجلس سنا                                                       تاريخ 23 بهمن 1357

اداره .......                                                           پيوست ........

جناب آقاي دكتر سيدمحمد سجادي، رئيس محترم مجلس سنا

اينجانب بدين‏وسيله استعفاي خود را از نمايندگي مجلس سنا تقديم مي‏دارد.

                                                                                                                                 با عرض احترام

[امضا]

آرام